317: หุ้นหลายเด้ง

เวลาเราเห็นหุ้นตัวหนึ่ง เช่น XYZ เคยอยู่ 1 บาท แล้วภายในเวลาไม่นานนัก เช่น ไม่ถึงสองปี มันก็ไต่ขึ้นไปเรื่อยๆ จนกลายเป็น 8 บาท เราอาจบอกตัวเองว่า อึม ถ้าซื้อ XYZ เอาไว้ตั้งแต่ตอนบาทเดียว ตอนนี้ก็กำไรแปดเด้งไปแล้ว

ในความเป็นจริง สมมติว่าคุณรู้ตั้งแต่ XYZ บาทเดียว ว่ามันเป็นหุ้นที่น่าซื้อ คุณก็อาจจะไม่ได้กำไรแปดเด้งก็ได้ เพราะแค่หุ้นที่ถือไว้วิ่งจาก 1 บาท เป็น 1.20 บาท คุณก็มักอยากขายแทบแย่อยู่แล้ว รีบเก็บกำไรไว้ก่อน เดี๋ยวมันลง

ต่อให้คุณโชคดีไม่ได้ขายที่ 1.20 บาท ถ้ามันขึ้นไปถึง 2 บาท ความรู้สึกอยากขายจะยิ่งรุนแรงมากกว่าเดิม และโดยปกติแล้ว หุ้นที่ขึ้นจาก 1 บาท ไป 8 บาท ได้มักไม่ได้ขึ้นทางเดียวตลอด แต่มันอาจจะวิ่งไป 3 บาท แล้วถอยลงมาเหลือ 1.50 บาท ก่อนที่จะกลับขึ้นไป 4 บาท ฯลฯ ระหว่างทางมันเต็มไปด้วย บททดสอบ ที่ยากที่จะทำให้ใครยังถึงหุ้นตัวนั้นได้ตลอดทางจาก 1 บาท ไปถึง 8 บาทได้

คนที่หุ้นขึ้นจาก 1 บาทไปถึง 8 บาทนั้นต้องเป็นคนประหลาดมากจริงๆ ในความเป็นจริง คนอย่างนั้นอาจมีอยู่น้อยมาก หรือว่าไม่มีเลย ตลอดทางที่หุ้นขึ้นไป หุ้นอาจถูกเปลี่ยนมือไปแล้วหลายครั้ง โดยที่แต่ละคนที่เข้ามาผลัดกันถืออาจจะได้กันไปคนละนิดคนละหน่อย แต่แทบไม่มีใครที่ได้กำไรไปทั้งแปดเท่า ถ้าจะมีก็อาจกลายเป็นคนที่ซื้อแล้วลืมไป หรือดูหน้าจอหุ้นไม่เป็นเลยไม่รู้ เสียมากกว่าคนที่ติดตามหุ้นตลอดเวลาด้วยซ้ำ

อยากจะชี้ให้เห็นว่า ผลตอบแทนที่คนได้จากตลาดหุ้นนั้น อาจจะไม่ได้เกิดขึ้นในรูปแบบที่เราคิดเสมอไป คนที่รู้ว่าหุ้นตัวไหนกำลังจะวิ่งจากราคาหนึ่งบาท (สมมติว่ารู้ดีมาจริงๆ) สุดท้ายแล้ว คนนั้นอาจได้กำไรไปแค่ 20 สตางค์ เพราะว่าพอได้กำไรก็รีบขายทิ้งไปเลย ดังนั้นแค่การรู้ว่าหุ้นตัวไหนจะวิ่งนั้น ยังไม่ช่วยให้ประสบความสำเร็จในตลาดหุ้นได้ แต่ยังขึ้นอยู่กับปัจจัยอื่นๆ อีก เช่น เป็นคนที่ “ทน” อยู่กับหุ้นที่ขึ้นได้นานแค่ไหนอีกด้วย บางทีคนที่ดูหน้าจอไม่เป็น หรือซื้อแล้วลืมกลับเป็นคนที่ได้เปรียบ เพราะไม่ต้องอดทนกับจิตใจของตัวเอง

ถ้าไม่นับคนที่ถือได้นานเพราะบังเอิญลืมหรือดูหุ้นไม่เป็นแล้ว คนที่รู้เรื่องหุ้นดีแล้วสามารถถือหุ้นหลายเด้งได้นั้น มักจะต้องเป็นคนที่มีความดื้อสูง คือ ซื้อหุ้นอะไรแล้ว มักจะเชื่อแบบหัวชนฝาว่า หุ้นตัวนั้นดีที่สุด ทำให้ไม่ยอมขายทั้งที่กำไรหลายเท่าแล้ว หรือมีข่าวร้ายมากแค่ไหน เพราะเป็นคนหัวแข็ง เชื่ออะไรแล้วไม่ยอมเปลี่ยนใจเลย แต่คนแบบนี้ก็มักจะได้ผลตอบแทนที่สุดโต่งในสองรูปแบบด้วยคือ ถ้าไม่กำไรหลายๆ เด้ง เพราะบังเอิญเชื่อถูก ก็ขาดทุนหนักๆ เพราะบังเอิญเชื่อผิด ในขณะที่คนที่ไม่ค่อยมั่นใจในตัวเอง ลังเล สองจิตสองใจ ตลอดเวลา จะเป็นพวกที่ได้กำไรหุ้นแต่ละตัวตัวละน้อยๆ และเวลาขาดทุนก็จะไม่เยอะด้วยเช่นกัน

เค้าว่าคนที่เล่นหุ้นได้ดีจะต้องอยู่กับหุ้นที่ตัวเองคิดถูกได้นานๆ แต่ตัดใจกลับหุ้นที่ตัวเองคิดผิดได้เร็ว เพื่อให้เวลาคิดถูกจะได้กำไรเยอะที่สุด แต่เวลาคิดผิดจะขาดทุนไม่เยอะ แต่ในชีวิตจริง คนเรามักไม่เป็นแบบนั้น ถ้าไม่ดื้อสุดๆ ทั้งสอง ก็เป็นคนที่สองจิตสองใจทุกกรณี การลงทุนจึงไม่ใช่เรื่องง่าย เพราะเป็นสิ่งที่ไม่ตรงกับสัญชาตญาณตามธรรมชาติของมนุษย์

เหตุผลที่นักลงทุนแต่ละคนได้รับผลตอบแทนในตลาดหุ้นเป็นเท่านั้นเท่านี้ มันมีอะไรที่ลึกกว่าที่เรามักจะคิดกันแบบผิวเผินครับ