325: ชัวร์ 100%

เวลาเราเข้ามาลงทุนในตลาดหุ้นใหม่ๆ เรามักจะยังมีความชินแบบเดิมๆ อยู่ หนึ่งในความเคยชินที่ว่าก็คือ  เวลาเราจะเลือกหรือตัดสินใจอะไรนั้น เราต้องการทางเลือกที่แน่นอนที่สุด หรือ ชัวร์ 100% นั่นเอง

ข้อสอบแบบปรนัย เป็นวัฒนธรรมอย่างหนึ่งที่ปลูกฝังในเราคิดแบบนั้น ถ้าเราทำข้อสอบปรนัยมาตลอดชีวิต เราจะเคยชินกับความคิดที่ว่า คำตอบถูกมีแค่คำตอบเดียว เช่น ถ้าคำตอบถูกคือข้อ ข. คุณได้ 1 คะแนนเต็ม แต่ถ้าคุณตอบข้ออื่นๆ คุณจะได้ 0 หรือไม่ได้คะแนนเลย

เรื่องบางเรื่องอาจเหมาะที่จะเป็นแบบนั้นจริงๆ เช่น ถ้าจะสร้างสะพาน จะคำนวณว่าจะต้องตอบเสาเข็มกี่ต้น อะไรแบบนี้ คำตอบควรจะเป็นอะไรที่ exact แต่เรื่องอีกหลายเรื่องในชีวิตจริง เป็นเรื่องที่ คำตอบถูกไม่ได้มีแค่คำตอบเดียว แต่อาจมีแค่คำตอบที่ถูกมากไปจนถึงถูกน้อยเรียงกันไปเป็น spectrum ตัวอย่างเช่น วิชาการตลาด ถ้าให้นักเรียนคิดแผนการตลาดให้ธุรกิจหนึ่งๆ คำตอบอาจมีได้มากมาย บางคำตอบมีเหตุมีผลฟังดูเข้าท่ามากกว่าบางคำตอบ แต่ไม่มีคำตอบไหนเป็นคำตอบที่ถูก 100% เพราะถ้าเอาแผนการตลาดเหล่านั้นไปใช้งานจริง มันยังต้องขึ้นอยู่กับจังหวะเวลา ปัจจัยภายนอก และความไม่แน่นอนอื่นๆ อีก เพียงแต่คำตอบที่ดีกว่า จะมีโอกาสเป็นแผนการตลาดที่ประสบความสำเร็จได้มากกว่า คำตอบแทนที่ดีน้อยกว่าเท่านั้น

ผมว่าการลงทุนก็เป็นเรื่องหนึ่งที่เข้าข่ายนี้เหมือนกัน มันเป็นเรื่องตลกที่จะบอกว่าหุ้นตัวไหนจะวิ่งแน่ๆ ในอีก 3-6 เดือนข้างหน้า หรือมันเป็นเรื่องตลกที่จะบอกว่า บริษัทไหนผลประกอบการจะดีอย่างแน่นอนในอีก 3-5 ปีข้างหน้า การที่เราวิเคราะห์ข้อมูลแล้วสรุปว่า หุ้น ABC เป็นหุ้นที่น่าสนใจนั้น มันเป็นได้เพียงแค่การสรุปว่า ABC น่าจะมีโอกาสให้ผลตอบแทนที่ดีมากกว่าที่จะให้ผลตอบแทนที่แย่ เท่านั้น แต่ไม่มีคำว่า ชัวร์ 100% เพราะปัจจัยต่างๆ ที่ส่งผลต่อผลประกอบการของธุรกิจนััน อาจมีปัจจัยแค่ 50% เท่านั้นที่องค์กรหรือผู้บริหารควบคุมหรือบริหารจัดการได้ แต่ยังต้องมีปัจจัยอีก 50% ที่อยู่เหนือการควบคุมอีก เราจึงอาจคาดการณ์ได้เพียงแค่ 50% เท่านััน อีก 50% ยังต้องขึ้นกับสถานการณ์แวดล้อมอีก

แต่ด้วยความเคยชินของนักลงทุนที่ต้องการความแน่นอน ชอบอะไรที่ชัวร์ 100% บางทีเวลานักวิเคราะห์พูดแบบแบ่งรับแบ่งสู้ หรือพูดเป็น scenario นักลงทุนอาจจะรู้สึกรำคาญ เลยอยากให้นักวิเคราะห์ฟันธงออกมาเลยดีกว่า หรือบางที นักวิเคราะห์ก็พูดแบบฟันธงออกมาเอง แต่เข้าใจว่านักลงทุนเข้าใจอยู่แล้วว่า ทั้งหมดอยู่บนสมมติฐานของความไม่แน่นอนบางอย่างด้วย แต่นักลงทุนเข้าใจว่านักวิเคราะห์มองว่าหุ้นตัวนี้ชัวร์ 100% เพราะบางทีมันก็เป็นเรื่องยากจริงๆ ที่นักลงทุนจะมองอะไรเป็น scenario หรือคิดว่าหุ้นตัวไหนดีหรือไม่ดีเป็น % เพราะเราไม่เคยถูกฝึกฝนให้คิดแบบนั้นมาตั้งแต่เล็ก แต่เราถูกสอนให้มองโลกนี้เป็นขาวหรือดำไปเลย เพราะว่ามันคิดง่ายกว่า

คนที่เคยชินกับการมองโลกเป็นขาวกับดำนี้ ยังมีแนวโน้มที่จะซื้อหุ้นตัวเดียวทั้งพอร์ต หรือเชื่อในสิ่งที่เรียกว่า “หุ้นเด็ด” มากเป็นพิเศษ เพราะในเมื่อมีหุ้นที่ชัวร์ 100% เราจะไม่ซื้อตัวเดียวเต็มพอร์ตไปทำไม

จริงๆ แล้ว อะไรก็ตามที่ชัวร์ 100% ในโลกการเงินนั้น เป็นสิ่งที่อันตรายมากที่สุดแล้ว เพราะเมื่อไรก็ตาม ที่เราเชื่อว่ามีอะไรที่ได้กำไรชัวร์ 100% เราจะทุ่มเงินทั้งหมดของเราไปที่ตัวนั้น (ขายบ้านมาซื้อได้เลย) และเมื่อเกิดความผิดพลาดขึ้น เราก็จะสูญเงินของเราไปทีเดียวทั้งหมดเลย ต่างกับอะไรก็ตามที่ยังไม่ชัวร์ 100% เราจะยังกล้าๆ กลัวๆ อยู่ ทำให้เราไม่เอาเงินทั้งหมดที่มีอยู่ถมลงไปที่จุดเดียว เมื่อเกิดความผิดพลาดขึ้น เราจึงยังไม่เจ็บตัวมากขนาดที่จะหมดตัวได้

คนที่ไม่เชื่อว่ามีอะไรที่ชัวร์ 100% ในตลาดการเงิน จะไม่มีวันหมดตัวครับ