Category: อ่านฟรี

7thLTG ใช้วิธีค่อยๆ เติมเงินเข้าไปในพอร์ตเรื่อยๆ จนครบอายุ 15 ปี ไม่ได้ลงเงินทั้งหมดตูมเดียวตั้งแต่วันแรกที่เริ่มลงทุน ดังนั้นวิธีคิดผลตอบแทนจะยุ่งยากกว่า

ผมคิดว่าจะวัด IRR ของ 7thLTG ด้วยวิธีนี้ครับ

ในแต่ละปีจะรวมเงินที่เติมลงไปทั้งหมด (ประมาณเกือบ 288000 บาท บวกเงินเพิ่มทุนถ้ามี) หักออกด้วยเงินปันผลที่ได้รับในปีนั้น กลายเป็น cash flow ในปีนั้น

นำ cash flow ของแต่ละปีมาเรียงกันใน excel ปีสุดท้ายจะเป็น cash flow ของปีนั้นบวกด้วยมูลค่าตลาดของพอร์ตในขณะนั้น (สมมติว่าขายหุ้นออกมานั้นเอง) จากนั้นใช้ฟังก์ชั่น IRR() ของ excel ให้คิดผลตอบแทนเฉลี่ยต่อปีออกมา

ตัวอย่างเช่น ลงทุนมาได้ 4 ปี ปีละ 288, 000 บาท ได้ปันผลปีละ 8, 000 บาท คิดเป็น cashflow -280, 000 ต่อปี ปลายปีที่ 4 พอร์ตมีมูลค่าตลาด 1, 400, 000 บาท จะได้ cash flow เป็นดังนี้

ปีสุดท้ายคือ -288, 000+8000+1, 400, 000 นั่นเอง เมื่อใช้ฟังก์ชั่น =IRR(A1:A4) หาผลตอบแทนออกมาจะได้เท่ากับ 15% ต่อปี เป็นต้น

วิธีนี้น่าจะถูกต้องมากกว่าการใช้ NPV แต่จะยังมี error เล็กน้อย เนื่องจากที่จริงแล้วไม่ได้ลงเงิน 288000 ครั้งเดียวตั้งแต่ต้นปี แต่เป็นการทยอยลงเดือนละนิด อย่างไรก็ตาม compound effect ภายในเวลาไม่ถึงปีน่าจะมีค่าน้อยมาก ดังนั้นจึงเป็นการประมาณที่น่าจะยอมรับได้ครับ

ถ้าคุณเห็นโพสต์นี้แสดงว่า ตอนนี้โบรกได้ทำการซื้อหุ้นเข้าพอร์ต 7thLTG ครั้งแรกให้แก่ผมเรียบร้อยแล้ว เพราะผมได้ทำการ Schedule โพสต์นี้เอาไว้ให้แสดงผลเมื่อเวลา 9.55 ของวันที่ 25 ก.ย. 2552 ซึ่งเป็นเวลาที่โปรแกรมซื้อหุ้นโดยอัตโนมัติของโบรกจะทำการซื้อหุ้นประจำงวดนี้ให้ลูกค้า

ฉะนั้น ตอนนี้ การทดลองครั้งยิ่งใหญ่ได้เริ่มขึ้นโดยสมบูรณ์แบบแล้ว

ส่วนมันจะเป็น Lift off หรือว่า Rip off กันแน่ ต้องรออีก 15 ปี ถึงจะรู้ความจริงครับ

ถ้าหากผมจะต้องไปติดเกาะร้าง 15 ปี คนที่ผมคิดว่า น่าจะดูแลพอร์ต 7thLTG ให้ผมได้ดีที่สุด น่าจะเป็น Forrest Gump นะครับ สิ่งที่ต้องทำคงไม่มีอะไรมาก นอกจากแค่คอย make sure ว่า มีเงินเหลืออยู่ในบัญชีเพียงพอสำหรับตัดเงินค่าซื้อหุ้น หลังวันที่ 25 ของทุกเดือน เป็นเวลา 15 ปี

คนอย่าง Forrest ดูแลพอร์ต 7thLTG ได้ดีที่สุด เพราะ Forrest เป็นคนมีความเสมอต้นเสมอปลายสูงยิ่ง แค่สั่งให้ Keep an eye on the ball at all times เขาก็จ้องอยู่อย่างนั้นจริงๆ ตาไม่กระพริบ (literally) จนทำให้ตีปิงปองชนะแชมป์โลกได้เลย

คนธรรมดาทั่วไปมี impulse ทำให้อยู่ดีๆ ก็ชอบรู้สึกขึ้นมาว่า สงสัยหุ้นกำลังจะขึ้น หรือสงสัยหุ้นกำลังจะลงอยู่ตลอดเวลา ดังนั้นคนธรรมดาเมื่อตั้งนโยบายการลงทุนอะไรขึ้นมาแล้ว สุดท้ายก็มักทำตามไม่ได้ในที่สุด เพราะเมื่อเจอราคาหุ้นที่ผันผวน จิตใจก็จะแปรปรวน

จิตใจของเราเองนี่แหละที่เป็นอุปสรรคอย่างยิ่งต่อการลงทุน

ถึงตอนนี้ผมก็ลงทุนในตลาดหุ้นไทยมาได้เกินห้าปีแล้วครับ…

ข่วงที่ผมเริ่มลงทุน ผมกำหนดเป้าหมายว่า ในห้าปีแรก เป้าหมายของผมยังไม่ใช่ Wealth แต่คือการสะสมประสบการณ์และความรู้ ผมเพียงแต่สัญญากับตัวเองว่า ถ้าหากมีวิกฤตในห้าปีนี้ ผมจะต้องเป็นคนหนึ่งที่รอด

ผมมองว่า ตลาดหุ้นนั้นคล้ายภูเขาน้ำแข็ง ที่มีคนจำนวนน้อยมากๆ ที่เข้ามาในตลาดหุ้นแล้วสามารถอยู่ได้ถึงปีที่ 5 คนส่วนใหญ่หายไประหว่างทาง เพราะเจ๊ง เนื่องจากบังคับตัวเองไม่ให้ take excessive risk ไม่ได้ ดังนั้น คนที่อยู่ในตลาดได้ถึง 5 ปี ต่อให้เท่าทุน ก็ถือได้ว่า เป็นคนอันดับต้นๆ แล้วล่ะครับ

ผมเคยไปฟังอบรมเทคนิคอยู่ครั้งหนึ่ง วิทยากรบอกว่า ห้าปึแรกในตลาดหุ้น ทุกคนจะต้อง “จ่ายค่าเทอม”ก่อน เมื่อผ่านห้าปีแรกไปได้แล้ว ถึงจะเริ่มคาดหวังผลตอบแทนได้ (แต่ถ้าจะให้ดีต้องสิบปี) เพราะคนที่เคยเห็น “รอบใหญ่” ของตลาดหุ้นทั้งรอบแล้วเท่านั้น ที่จะรู้จักตลาดหุ้นอย่างแท้จริง ผมว่านี่เป็นวรรคทองเลยทีเดียว (แต่วรรคนี้ก็ทำเอานักเรียนในห้องหลายคนหน้าบูดไปเลย “อะไร จ่ายค่าทงค่าเทอมอะไรกัน พูดจาอัปมงคล”)

ในช่วงห้าปีนี้ ผมได้เรียนรู้อะไรหลายอย่างมากเกี่ยวกับตลาดหุ้น ได้ศึกษาหาความรู้มากมาย ได้รู้จักบริษัทในตลาดมากขึ้น ได้เห็นเล่ห์เหลี่ยมหลายครั้งในตลาดหุ้น ได้รู้จักนิสัยของคน ได้รู้ว่าสังคมคนเล่นหุ้นมีด้านมืดซ่อนอยู่เยอะมาก ได้เห็นความอนิจจัง และที่สำคัญได้รู้จักตัวเอง คือได้รู้ว่า ผมมีจุดอ่อนตรงไหนบ้าง มันเป็นประสบการณ์ที่คุ้มค่าครับ

ตลอดห้าปีที่ผ่านมา ผมพยายามเปิดใจกว้างเพื่อรับแนวคิดที่แตกต่าง จึงไม่พยายามเรียกตัวเองว่าเป็นนักลงทุนแนวอะไรทั้งสิ้น เพราะผมไม่เชื่อว่า เราจะโชคดีมากถึงขนาดเจอหลักการลงทุนที่ดีจริงได้ตั้งแต่ห้าปีแรกที่เริ่มต้นลงทุน ดังนั้นเราจึงควรเปิดใจไว้ก่อน รอให้ประสบการณ์ที่ค่อยๆ มีเพิ่มขึ้นของเราช่วยแยกแยะผิดถูกในปีหลังๆ จะเลือกแนวทางได้ดีกว่า ถ้าเราเป็นคนไม่ยืดหยุ่นตั้งแต่ต้น แล้วซวยดันไปเชื่อในแนวที่ผิด เส้นทางการลงทุนตลอดชีวิตของเราจะไม่ต่างจากการเดินทางไกลเพื่อไปสู่ปากเหว

เมื่อปีที่แล้วผมได้ล้างพอร์ตไป ดังนั้นในปีนี้จึงเป็นปีเริ่มต้นของเส้นทางการลงทุนในเฟสที่ 2 ของผม ผมจึงรู้สึกเหมือนว่า ผมกำลังเริ่มต้นใหม่ทั้งหมด แต่หนนี้ ผมมีทุนตั้งต้นมากกว่าครั้งก่อน และแนวการลงทุนของผมจะมี scope ที่ชัดเจนมากขึ้น โดยอาศัยสิ่งที่ผมได้จากเฟสแรกเป็นวัดถุดิบในการกำหนดสไตล์การลงทุนที่เหมาะกับตัวผมเองให้มากที่สุดครับ

until the next five years.

ตามคำเรียกร้อง สัมมนาการลงทุนรอบใหม่ กำลังจะมีขึ้นในวันเสาร์ที่ 17 ตุลาคม 2552 นี้ เวลา 1400-1600 น. พบกันที่ ร้านบีทูเอส สาขาเซ็นทรัลชิดลม ครับ

เพื่อให้เหมาะกับสถานที่จัดงาน เนื้อหาจึงไม่เหมือนกับสองครั้งที่ผ่านมา เพราะฉะนั้นท่านที่เคยเข้าร่วมเมื่อสองรอบที่แล้ว ก็มาฟังได้ครับ มากันได้แบบไม่อั้นครับ ไม่จำเป็นต้องจองล่วงหน้าด้วย แต่จะมีที่ให้นั่งแค่ 30 ที่เท่านั้นนะครับ ที่เหลือยืน

ควรเดินทางมาด้วยรถไฟฟ้าบีทีเอสเป็นอย่างยิ่งนะครับ ลงที่สถานีชิดลมครับ

ขอแนะนำหนังสือเล่มใหม่ของผมนะครับ “50 ไอเดียการลงทุนในตลาดหุ้นไทย” เล่มนี้ก็คือการรวมเล่มเนื้อหาในบล็อกเซ็ตเทรด ในช่วงปี 50-51 นั่นเอง พร้อมด้วยคอมเมนท์ของผู้อ่านทุกท่าน จัดพิมพ์ขึ้นเป็น Limited Edition สำหรับผู้ที่ต้องการเก็บสะสมบทความตามคำเรียกร้อง 

ตอนนี้มีวางจำหน่ายแล้ว ที่สาขาของร้านบีทูเอสเท่านั้นครับ