ขอแนะนำหนังสือเล่มใหม่ของผมนะครับ “50 ไอเดียการลงทุนในตลาดหุ้นไทย” เล่มนี้ก็คือการรวมเล่มเนื้อหาในบล็อกเซ็ตเทรด ในช่วงปี 50-51 นั่นเอง พร้อมด้วยคอมเมนท์ของผู้อ่านทุกท่าน จัดพิมพ์ขึ้นเป็น Limited Edition สำหรับผู้ที่ต้องการเก็บสะสมบทความตามคำเรียกร้อง
ตอนนี้มีวางจำหน่ายแล้ว ที่สาขาของร้านบีทูเอสเท่านั้นครับ
ตลอด 3-4 ปี ที่ผ่านมา มีเพื่อนนักลงทุนหลายท่านอยากให้ผมเปิดคอร์สสอนเรื่องการลงทุน แต่ผมก็ปฏิเสธมาตลอด เพราะไม่มีเวลาเตรียมตัว
ในช่วงครึ่งหลังของปีนี้ เชื่อว่าผมน่าจะหาเวลาเตรียมตัวได้ ก็เลยคิดว่าจะลองจัดดูสักครั้งหนึ่ง คงเป็นแค่คลาสเล็กๆ ไม่เกิน 25 คน เพื่อให้สะดวกในการถามคำถามได้อย่างเต็มที่ ตั้งใจว่าจะสาธิตให้ดูว่า เวลาผมตัดสินใจลงทุนผมคิดอะไรบ้าง หาข้อมูลอย่างไร วิเคราะห์อย่างไร framework ต่างๆ เป็นวิธีการส่วนตัวของผมเอง
หวังว่าทุกท่านที่เคยชวนผมไว้ เวลานี้จะยังลงทุนกันอยู่ ไม่ได้หายไปกับวิกฤตซับไพรม์
บรรยากาศการลงทะเบียน คนเยอะมากอย่างกับงานรับเช็คช่วยชาติ ถึงกับต้องจัดประชุมที่บางกอกคอนเวนชั่นเซ็นเตอร์ เซ็นทรัลลาดพร้าว สังเกตว่าผู้ถือหุ้นปตท.สผ.เป็นผู้สูงอายุเยอะมากด้วย
MD ใหม่หน้าตาเป็นอย่างนี้นี่เอง เพิ่งเคยเห็นครั้งแรกอ่ะ
ช็อคมาก ไม่นึกว่าจะได้เจออาจารย์ที่คณะวิศวะของผมท่านนี้ ถือหุ้นปตท.สผ.ด้วย (ดุมาก ครับ ขอบอก)
ผู้จัดการฝ่ายบัญชีโดนอาจารย์ผมย่างสดๆ ต่อหน้าที่ประชุมผู้ถือหุ้น
กราฟนี้ช่วยให้ตัดสินใจง่ายขึ้นทันทีว่าตอนนี้ควรลงทุนในหุ้นตัวนี้หรือไม่ อิอิ
แถมต่อด้วยการประชุมผู้ถือหุ้น บมจ.บ้านปู
บริษัทใจปล้ำสุดๆ จัดประชุมที่พลาซ่าเอธินี แถมเลี้ยงอาหารกลางวันผู้ถือหุ้นแบบไม่อั้น เลิศสุดๆ
เส้นไหว้ผู้ถือหุ้นด้วยเนื้อหมูอันโอชะ เผื่อว่าผู้ถือหุ้นขาประจำจะกรุณา ไม่ถามคำถามแบบโหดๆ เหมือนทุกครั้ง
บรรยากาศ อึม ดูน่าเกรงขามทีเดียวครับ
ขณะนี้ ดัชนี HFRX ซึ่งเป็นดัชนีที่วัดผลงานของ hedge funds ทั่วโลก ลดลง 22.7% เมื่อเทียบกับเมื่อต้นปี 2008 ในขณะที่ MSCI index ซึ่งวัดผลตอบแทนของตลาดหุ้นที่พัฒนาแล้วทั่วโลก 23 ประเทศ ลดลงมากถึง 38% ในช่วงเวลาเดียวกัน
ยามตลาดหุ้นดี ว่ากันว่า เห็ดฟันด์ได้กำไรมากกว่า แต่พอตลาดหุ้นไม่ดี เห็ดฟันด์ก็ขาดทุนน้อยกว่าด้วย อย่างนี้ก็เท่ากับว่า ที่จริงแล้ว เห็ดฟันด์ให้ upside สูงกว่าแต่ให้ downside ต่ำกว่าด้วย ในทางการเงินต้องถือว่า superior than MSCI index fund แล้ว
ที่เราเชื่อๆ กันมาตลอดว่า เห็ดฟันด์เสี่ยงกว่ากองทุนรวมแบบธรรมดา ดูเหมือนจะไม่ใช่ความจริงเสียแล้ว
ไม่แน่ใจเหมือนกันว่า ดัชนี HFRX ตัวนี้มีรายละเอียดในการจัดทำดัชนีอย่างไร เหตุที่ร่วงลงน้อย ไม่รู้ว่าเกิดจาก survivalship bias บ้างหรือเปล่า ถ้าจะให้แฟร์ๆ คงต้องหาดัชนีที่วัดผลงานของกองทุนรวมมาเป็นตัวเปรียบเทียบแทน MSCI แต่ผมเดาว่า ผลลัพธ์ก็คงไม่ต่างกันเท่าไรนัก
ที่จริงแล้ว การที่เห็ดฟันด์ไม่ถูกควบคุมจาก กลต.กลับกลายเป็นเรื่องดี เพราะเวลาที่เกิดวิกฤตรุนแรง เห็ดฟันด์สามารถปรับตัวเพื่อลดผลขาดทุนได้อย่างเต็มที่ ช่วง 4 เดือนหลังนี้ HFRX แทบไม่ตกลง ในขณะที่ MSCI ยังตกต่อเนื่อง เพราะดูเหมือนบรรดาเห็ดฟันด์จะปรับเปลี่ยนกลยุทธ์เพื่อรับมือกับตลาดขาลงกันอย่างเต็มที่ ในขณะที่ พวกกองทุนรวมซึ่งติดข้อบังคับต่างๆ เต็มไปหมดขยับตัวได้ยากกว่า เลยทำอะไรไม่ได้ กลายเป็นว่ากฏเกณฑ์ต่างๆ ที่คิดขึ้นมาเพื่อปกป้องนักลงทุนนั้นกลับกลายเป็นสิ่งที่ทำร้ายนักลงทุนแทน
ตลาดหุ้นเต็มไปด้วยความเชื่อหลายอย่างที่เชื่อตามๆ กันมาโดยไม่มีการตรวจสอบ เรื่องนี้ก็ดูเหมือนจะเป็นหนึ่งในนั้น
มีข่าวฝากประชาสัมพันธ์ครับ บมจ.พฤกษา เรียลเอสเตทจะจัดแถลงแผนธุรกิจสำหรับปี 2551 ในวันพุธที่ 9 มกราคม 2551 นี้ ที่ โรงแรมโฟร์ซีซั่น ถนนราชดำริ เริ่มเวลา 9.00 น.
งานนี้เป็นงานสำหรับนักวิเคราะห์ แต่บริษัทบอกว่ายินดีต้อนรับนักลงทุนรายย่อยทุกท่านที่สนใจด้วยไม่มีค่าใช้จ่าย (งานนี้ผมไปฟังด้วย แต่หุ้นดีหรือไม่ดีต้องไปฟังกันเอาเอง ผมแค่ประชาสัมพันธ์งานให้เขาเฉยๆ)
ที่จริงตั้งใจจะไม่เขียนเรื่อง Investing ในบล็อคนี้แล้วแต่สืบเนื่องจากหัวข้อ Growth vs. Value ที่เคยโพสต์เอาไว้เมื่อประมาณ 1 ปีที่แล้ว ลองมาดูผลกันว่าหนึ่งปีผ่านไปเป็นยังไงบ้างตามที่ได้สัญญาไว้
ผลตอบแทน=(ราคาปัจจุบัน+เงินปันผลที่ได้รับระหว่างทาง-ราคาเมื่อปีที่แล้ว)/(ราคาเมื่อปีที่แล้ว)
Value Port
TF (508+7.75+10.78-444)/444 = 18.6 %
WG (44+2.5-46)/46 = 1.1 %
RATCH (50+1+1.1-42.25)/42.25 = 23.3 %
ผลตอบแทนของทั้งพอร์ต(เฉลี่ย) = average(18.6, 1.1, 23.3) = 14.33%
Growth Port
MINT (17.3+0.15-11)/11 = 58.6 %
BGH (39+0.5-30)/30 = 31.7 %
ERAWAN (4.04+0.05-4.38)/4.38 = -6.6 %
ผลตอบแทนของทั้งพอร์ต(เฉลี่ย)= average(58.6, 31.7, -6.6)= 27.9%
หนึ่งปีผ่านไป Growth Port นำอยู่ครับ แต่อย่าลืมว่าการทดลองนี้ตัดสินที่ปีที่ 3 แต่ติดตามผลทุกหนึ่งปี เอาไว้อีกหนึ่งปีข้างหน้าค่อยมาติดตามกันนะครับ
นับถึงวันนี้ผมตามหาดราก้อนบอลมาได้ครบ 4 ปีพอดี…
ดราก้อนบอลลูกแรกที่ผมเจอย้อนกลับไปเมื่อสี่ปีที่แล้ว ผมว่ามันเป็นสมบัติที่ล้ำค่าที่สุดในสยามประเทศ ผมจึงลงทุนขุดมันขึ้นมาจากถังขยะที่ไม่มีใครสนใจ ทุกวันนี้ตลาดกลับใจเอามันมาเชิดชู ผมถือมันไว้เป็นเวลาสามปีก่อนที่จะตัดสินใจปล่อยมันไปชั่วคราวเพื่อแลกกับดราก้อนบอลอีกลูกหนึ่ง (เดี๋ยวจะกล่าวถึง) ยังไงก็ตาม ผมยังคิดว่า ยังมีโอกาสที่จะ cover short ลูกนี้กลับมาได้ในอนาคตอันใกล้ ผมยังรอคอยวันที่จะได้ครอบครองมันอีกครั้ง
ลูกที่สองที่ผมค้นพบเมื่อสามปีที่แล้ว มันถูกจัดว่าเป็นหนึ่งในหุ้นเบญจภาคีของสยามประเทศเลยทีเดียว แต่ตลอดระยะเวลาที่ผมถือมันไว้ มรสุมช่างเยอะเหลือเกิน มีหลายช่วงที่มันดูหมองหม่นไป แต่บัดนี้มันกลับมากลับมาเจิดจรัสอีกครั้ง และผมก็สัญญาว่าจะเก็บมันไว้ให้ดีที่สุดให้สมกับที่อุตส่าห์อดทนถือมันไว้เกือบสามปี
ลูกนี้คือลูกที่ผมต้องเอาลูกแรกไปแลกมันมา เพราะความที่เรามีทุนน้อยมาก เช่นเดียวกับลูกแรกมันเป็นสมบัติล้ำค่าที่ตลาดละเลย ตอนที่ผมเก็บมันมา ผมก็คิดว่ามันถูกแล้ว แต่ไม่นาน ตลาดก็ทิ้งมันต่อไปอีกอย่างไม่น่าเชื่อว่าจะเป็นไปได้ ไม่มีอะไรแน่นอนในตลาด ผมต้องตัดใจเอาลูกแรกไปจำนำเพื่อนำเงินมาซื้อเฉลี่ยลูกนี้ แม้กระทั้งทุกวันนี้ตลาดก็ยังคงเมินเฉยลูกนี้อยู่ มันยืนอยู่ได้ด้วยทุนต่างประเทศล้วนๆ
ลูกนี้เคยเป็นดาวเด่นในตลาดอยู่พักหนึ่ง แต่บัดนี้มันถูกทิ้งขว้างมาเกือบปีแล้วเพราะความกังวลของตลาดเกี่ยวกับเศรษฐกิจโดยรวม บริษัทมีเป้าหมายอันยิ่งใหญ่ที่จะต้องเป็นที่หนึ่งในอุตสาหกรรมแบบไม่มีที่สองทำให้ต้องระดมสรรพกำลังเป็นอันมากในช่วงนี้จนดูอ่อนล้าไป ยังไงเสียผมก็ยังไม่เปลี่ยนมุมมองเกี่ยวกับตัวนี้ไปเลยแม้แต่น้อย ผมว่าวันนี้มันเจิดจรัสกว่าเมื่อปีที่แล้วเสียอีก ช่วงนี้ก็เลยทยอยเก็บอย่างต่อเนื่อง
ส่วนที่เหลืออีก 3 ลูก ผมตามหามากว่าสี่ปีแล้วแต่ก็ยังไม่รู้ว่าเป็นลูกไหนในบรรดาลูกแก้วเกือบ 500 ลูกทั่วหล้า ใครรู้ช่วยบอกผมหน่อยสิครับ สรุปแล้วผ่านไปได้สี่ปี ผมมีดราก้อนบอลไว้ครอบครองแล้ว 3 ลูก ปล่อยไป 1 ลูก ยังหาไม่เจออีก 3 ลูก ผมยังเฝ้ารอวันที่ผมจะมีดราก้อนบอลครบทั้ง 7 ลูกอย่างอดทน เมื่อวันนั้นมาถึง ผมจะขอพรวิเศษจากท่านเทพมังกรครับ
ชายลึกลับมีอาชีพขาย “สิทธิที่จะซื้อหุ้นที่ราคาที่กำหนดไว้แล้วล่วงหน้าภายในระยะเวลาที่กำหนด” ให้กับนักลงทุน” หรือที่เรียกว่าอาชีพ “Short Call Options” นั่นเอง มันเป็นอาชีพที่มีลักษณะคล้ายกับการขายประกันรูปแบบหนึ่ง
นักลงทุนที่สนใจจะซื้อสิทธิที่ว่านี้จะจ่ายเงินก้อนหนึ่งให้เขา ซึ่งเปรียบเสมือนเป็นค่าเบี้ย หลังจากนั้นภายในระยะเวลาที่กำหนด ถ้าหุ้นตัวนั้นไม่เคยมีราคาสูงกว่าราคาที่กำหนด ลูกค้าจะไม่ใช้สิทธิ ซึ่งเท่ากับว่า ชายลึกลับจะได้เงินค่าเบี้ยนั้นไปฟรีๆ แต่ถ้าในระหว่างนั้นหุ้นเกิดมีราคาสูงกว่าราคาที่กำหนด ลูกค้าก็จะขอใช้สิทธิเพื่อซื้อหุ้นนั้นจากชายลึกลับในราคาที่กำหนด แล้วนำหุ้นไปขายในตลาดเอากำไร ซึ่งก็เหมือนกับการที่ลูกค้ามาเคลมประกันนั่นเอง ชายลึกลับจะต้องเสียประโยชน์เนื่องจากจะต้องขายหุ้นนั้นให้กับลูกค้าในราคาที่กำหนดซึ่งต่ำกว่าราคาตลาด
ก่อนหน้านี้ชายลึกลับเคยเป็นนักลงทุนในตลาดหุ้นมาก่อนแต่แล้ววันหนึ่งเขาก็ร่ำรวยมหาศาลจากตลาดหุ้นจนทำให้เขามีเงินมากพอที่จะอยู่ได้ตลอดชีวิตโดยไม่ต้องทำงาน เขาจึงบอกกับตัวเองว่า “ผมพอแล้ว” เขานำเงินทั้งหมดที่ได้ไปลงทุนในกองทุนรวมหุ้นดัชนีเพื่อรอกินเงินปันผลอย่างเดียว ซึ่งเงินปันผลที่เขาได้รับในแต่ละปีสูงกว่าค่าใช้จ่ายของเขา แถมยังเหลือเงินไปเที่ยวรอบโลกได้อีกด้วย เขาจึงอยู่เฉยๆ ได้โดยไม่ต้องทำงานอีกต่อไปและยังไม่ต้องเฝ้าตลาดหุ้นอีกด้วย
ด้วยความที่ชายลึกลับถือกองทุนหุ้นจำนวนมากเอาไว้เฉยๆ เพื่อการลงทุน ทำให้ชายลึกลับอยู่ในสถานะที่สามารถยึดอาชีพ Short Call Options ได้โดยที่ไม่ต้องรับความเสี่ยง เพราะเมื่อใดก็ตามที่หุ้นของลูกค้ามีราคาปรับตัวขึ้นไปมากกว่าราคาที่กำหนด หุ้นในกองทุนของเขาก็จะมีมูลค่าเพิ่มขึ้นเท่ากันด้วยเสมอ เขาจึงสามารถขายหุ้นในกองทุนที่ราคาตลาด (ได้กำไรส่วนหนึ่ง) แล้วส่งมอบหุ้นนั้นให้กับลูกค้า เขาจึงเพียงแต่สูญเสียโอกาสที่จะได้กำไรมากๆ หากหุ้นมีราคาปรับตัวพุ่งขึ้นแรงๆ เท่านั้น แต่ไม่ต้องขาดทุน ในทางตรงกันข้าม ในยามปกติ เขาจะได้เงินเบี้ยประกันจากลูกค้ามาฟรีๆ
แม้จะขายประกันอยู่ในตลาดอนุพันธ์แต่ชายลึกลับก็ไม่เคยคิดซื้อขายตราสารอนุพันธ์อย่างอื่นๆ เลยไม่ว่าสถานการณ์จะยั่วยวนสักแค่ไหน เขาบอกตัวเองอยู่เสมอว่าเขาเข้ามาในตลาดอนุพันธ์เพื่อมาประกอบอาชีพขายประกันเท่านั้น ไม่เคยคิดอย่างอื่น ความที่เราเข้ามาเพื่อประกอบอาชีพแบกรับความเสี่ยงให้กับนักลงทุน เราย่อมได้รับผลตอบแทนที่คุ้มค่ากับความเสี่ยงในระยะยาว (มิฉะนั้นบริษัทประกันภัยคงเจ๊งหมดแล้ว) ต่างกับการเข้ามาเก็งกำไรฟิวเจอร์ซึ่งเป็น zero-sum game หรือการ long options ซึ่งเป็นการซื้อประกัน ในระยะยาวแล้วย่อมไม่ให้ผลตอบแทนที่คุ้มค่ากับความเสี่ยง
ป้าละเอียดอาศัยอยู่ตามลำพังในบ้านทาวน์เฮ้าส์ขนาดเล็กหลังหนึ่งแถวรังสิต เธอเลิกกับสามีเก่าของเธอนานแล้ว ป้าละเอียดไม่มีอาชีพอื่นใดนอกจากเป็นคนเดินโพยหวยใต้ดินให้กับคนทั่วทั้งหมู่บ้าน แม้เธอจะอยู่คนเดียวแต่เธอก็ไม่เหงาเพราะเธอเป็นคนกว้างขวาง เธอรู้สึกภูมิใจอย่างยิ่งเวลาที่มีใครถามถึงเรื่องราวของบ้านหลังไหนก็ตามที่อยู่ในหมู่บ้านแห่งนี้เพราะเธอจะสามารถสาธยายได้หมดว่าบ้านไหนทำอะไร ผัวเมียคู่ไหนทะเลาะกัน เรื่องชาวบ้านคืองานของเธอ
อย่างไรก็ดี ยังมีบ้านหลังหนึ่งในหมู่บ้านแห่งนี้ที่ทำลายความมั่นใจของป้าละเอียดอยู่ตลอดเวลา เจ้าของบ้านหลังนี้ดูเป็นคนลึกลับ เธอยอมรับว่าเธอรู้อะไรเกี่ยวกับชายผู้นี้น้อยมาก เวลาถามอะไรชายผู้นี้จะตอบอย่างสั้นที่สุดแต่สุภาพ ครั้งหนึ่งเธอเคยถามโพ่งๆ ไปว่าเขาทำอาชีพอะไร ชายผู้นั้นก็เพียงแต่ยิ้มๆ แล้วตอบว่า “ผมขายประกันชนิดหนึ่งครับคุณป้า” แล้วก็รีบเดินจากไป เธอรู้สึกเสียหน้ามากเวลาที่ใครที่ร้านเสริมสวยถามเธอเกี่ยวกับเรื่องราวของชายผู้นี้แต่เธอตอบไม่ได้ เธอต้องรู้ให้ได้ว่าชายผู้นี้มีอาชีพอะไรกันแน่
เธอสังเกตว่าในแต่ละวันชายผู้นี้แทบไม่ได้ออกจากบ้านเลย เธอรับไม่ได้ที่ต้องรู้ว่า นอกจากอาชีพเก็บหวยที่เธอทำแล้วในระแวกนี้ยังมีอาชีพอย่างอื่นที่ไม่ต้องออกไปทำงานทุกวันด้วยหรือ ที่น่าสงสัยกว่านั้นทุกๆ สองสามเดือน ชายผู้นี้มักจะหายตัวไปหนึ่งถึงสองสัปดาห์โดยเอา backpack ใบใหญ่ไปด้วยเสมอ ทุกครั้งที่ชายผู้นี้กลับมา ป้าละเอียดจะแอบสังเกตเห็น tag ที่ติดมากับ backpack ซึ่งบ่งบอกถึงจุดหมายปลายทางที่เปลี่ยนไปเรื่อยๆ บางทีก็ยุโรป อัฟริกา หรือไม่ออสเตรเลีย ดูเหมือนจะไม่เคยซ้ำ เธอสงสัยเหลือเกินว่าชายผู้นี้เอาเงินมากมายมาจากไหนถึงได้มีปัญญาไปท่องเที่ยวทั่วโลกได้ปีละหลายครั้ง เมื่อถาม ชายผู้นี้ก็เพียงแต่ตอบว่า “ทั้งชีวิตของผมก็มีความสุขแค่การได้ท่องเที่ยวไปในที่ต่างๆ น่ะครับคุณป้า” ที่สำคัญ ทำไมมีเงินมากขนาดนี้แต่กลับมาใช้ชีวิตแบบสมถะอยู่ในบ้านทาวน์เฮ้าส์ราคาถูกทั้งที่น่าจะสามารถบ้านอยู่บ้านเดี่ยวหลังโตได้
ด้วยความอยากรู้อยากเห็น เธอจึงชอบแอบดูตู้ไปรษณีย์ของชายผู้นี้อยู่เสมอ แต่ละเดือน เธอจะพบแต่เพียงบิลค่าน้ำค่าไฟ ค่าอินเตอร์เน็ตความเร็วสูง และก็จดหมายอะไรก็ไม่รู้ที่หน้าตาคล้ายๆ กันแต่มีอยู่สองแบบเป็นจำนวนมากที่ส่งมาจากบริษัทหลักซกหลักทรัพย์อะไรนี่แหละ ไม่มีบิลค่ามือถือหรือจดหมายอะไรอย่างอื่นที่แสดงถึงความฟุ่ยเฟือยเลย ข้อมูลเพียงเท่านี้ยังไม่พอที่จะทำให้เธอล่วงรู้ได้ว่าชายผู้นี้มีอาชีพอะไรกันแน่ ความสงสัยนี้ช่างกดดันป้าละเอียดเหลือเกิน
ช่วยป้าละเอียดคิดหน่อยสิครับว่า ชายผู้นี้มีอาชีพอะไรกันแน่ ก่อนที่ป้าละเอียดจะอกแตกตายด้วยความสงสัย
เอามาให้ดูกันเล่นๆ ครับ สำหรับพอร์ตในอเมริกาของผม มันไม่มีการซื้อการขายใดๆ เลยมาได้เกือบครึ่งปีแล้วหลังจากที่ผมค่อยๆ ปรับพอร์ตอยู่นานถึงสามปีเพื่อให้ได้พอร์ตที่เหมาะสมสำหรับการลงทุนระยะยาว และตอนนี้ผมก็ได้พอร์ตที่ผมค่อนข้างพอใจกับมันแล้ว คงไม่ไปทำอะไรกับมันอีกนานแสนนานเพราะเราอยู่ห่างไกลจากตลาดมานานแล้ว
ธีมที่ผมใช้ในการออกแบบพอร์ตก็คือ ผมนั่งนึกดูว่าสหรัฐอเมริกามีความสามารถในการแข่งขันในอุตสาหกรรมใดบ้างในเวทีโลก โลกในยุคต่อไปคือโลกแห่งการค้าเสรี คนที่เก่งที่สุดในธุรกิจนั้นๆ เท่านั้นจึงจะอยู่รอดได้ครับ
Adobe System (ADBE) คือ นับวันบริษัทนี้จะกลายเป็นไมโครซอฟท์แห่งโลกการพิมพ์และ web graphics เข้าไปทุกที คนในวงการทุกคนพยายามสร้างแวลูให้กับตัวเองด้วยการฝึกฝนทักษะในการใช้ผลิตภัณฑ์ของ Adobe อย่างเข้มข้นมานานนับสิบปี ยากที่ทูลจากบริษัทซอฟต์แวร์อื่นๆ จะเข้ามาตีตลาดได้
Harley Davidson (HOG) คือ โรงงานผลิตมอเตอร์ไซต์แห่งเดียวที่ยังอยู่ในสหรัฐฯ มันทนค่าแรงที่แพงขนาดนั้นได้เพราะมันคือมันไม่ใช่พาหนะเพื่อการโดยสารแต่มันคือมอเตอร์ไซต์เพื่อการสันทนาการ หนึ่งในตราสินค้าของสหรัฐฯ ที่ผู้ใช้มีความจงรักภักดีมากที่สุดจนถึงปัจจุบันและไม่มีทีท่าว่าจะลดลง ความเป็นอยู่ที่ดีขึ้นของชาวเอเชียในยุคที่จะถึงนี้จะทำให้เกิดเศรษฐีเอเชียจำนวนมากที่ต้องการเป็นเจ้าของมอเตอร์ไซต์ยี่ห้อนี้ พวกเขาใช้มันเพื่อบ่งบอกถึงสถานะทางสังคมและความเป็นตัวตน ต่อให้มียี่ห้ออื่นทำให้เหมือนขนาดไหนก็ไม่มีทางทดแทนความรู้สึกของบรรดา HOGs (Harley’s owner group) ทั้งหลายได้
Genentech (DNA) สหรัฐฯ อเมริกาเป็นผู้นำด้านไบโอเทค เพราะเป็นประเทศที่มี Venture Capital ที่เจริญที่สุด จึงเหมาะกับธุรกิจที่ต้องการทุนที่มีความเสี่ยงสูงอย่างการวิจัยยา และ Genentech ก็เป็นบริษัทที่มีพอร์ตของยาที่กระจายที่สุดและมียาที่รอการรับรองอยู่ใน pipeline ที่เพียบที่สุดบริษัทหนึ่งเลยทีเดียว
United Parcel Services (UPS) บริษัทขนส่งที่ใหญ่ที่สุดในสหรัฐฯ แม้ธุรกิจนี้จะมีการแข่งขันสูง แต่บริษัทนี้ก็คงได้รับประโยชน์จากการเติบโตของการค้าระหว่างประเทศในยุคต่อไปไม่มากก็น้อย
EBAY Inc. (EBAY) เวบไซต์ประมูลออนไลน์ที่ใหญ่ที่สุดในโลก มีคนนับล้านที่ทำมาหากินด้วยการอาศัยอยู่บนอีเบย์ ซึ่งนับเป็นสัญลักษณ์ของวิถีชีวิตออนไลน์อย่างหนึ่งที่เป็นแนวโน้มที่สำคัญของโลก จำนวนผู้ใช้ที่ใหญ่มากจนทิ้งคู่แข่งไปไกลแล้วย่อมทำให้ยากที่ใครจะล้มอีเบย์ได้
Apple Inc. (AAPL) บริษัทที่มีสาวกอยู่มากที่สุดบริษัทหนึ่ง ผลิตภัณฑ์ของบริษัทนี้คือสิ่งที่คนทั่วโลกใช้เป็นเครื่องแสดงถึงความมีรสนิยมของตัวเอง การกระโดดเข้ามาเล่นในตลาดโทรศัพท์มือถือเป็นเรื่องที่น่าตื่นเต้นสำหรับบริษัทนี้ครับ
เหลือบไปดูพีอีของหุ้นเหล่านี้แล้วก็ตกใจ (ADBE 47, HOG 16, DNA 35, UPS 19, EBAY 38, AAPL 34) ไม่รู้ว่าถือไปเรื่อยๆ โดยไม่มีการซื้อๆ ขายๆ จะถึงขั้นเจ๊งได้เลยหรือเปล่า แต่ถ้าบางตัวจะเจ๊งไปบ้างก็ไม่เป็นไร วัดผลงานรวมของทั้งพอร์ตก็ละกัน อย่างไรเสียความผันผวนไม่ใช่ความเสี่ยงของนักลงทุนระยะยาว แต่ผมตั้งใจจะไม่ทำอะไรกับมันแล้วอย่างน้อยก็อีกสักสามปี เวลาเท่านั้นที่เป็นเครื่องพิสูจน์
